Kitap hakkında: yıl / Bu kitabın yazarı Euphrosinia Antonovna Kersnovskaya (1907–1994), Odessa'da soylu bir ailede doğdu. İç savaş sırasında aile, Bolşeviklerin zulmünden kurtuldu ve o zamanlar Romanya'nın bir parçası olan Besarabya'daki aile mülklerine taşındı. Euphrosyne, emeğiyle çürüyen çiftliği ayağa kaldırır ve çiftçi olur. 1940'ta Sovyet birliklerinin Besarabya'ya girmesinden sonra, eski toprak sahipleri olan Kersnovsky'nin annesi ve kızı, 1941'de diğer birçok Besarabyalı gibi ağaç kesme işi için Sibirya'ya sürgün edildi. Orada zayıf ve savunmasız olanı savunuyor. Bunun için açlıkla karşı karşıya kalıyor. Kaçmaya karar verir. Yakalanmadan önce taygada bir buçuk bin kilometre yürüdü. Yargılandı ve ölüm cezasına çarptırıldı. Her ne kadar af dilekçesi yazmayı reddetse de infazın yerini kamplarda on yıl alacak. Norilsk kampında bir hastanede ve morgda çalışıyor, ardından kendi özgür iradesiyle en zor işi - madencilik yapıyor. Orada kendini daha özgür hissediyor - “alçaklar yeraltına inmez.” 1964-68'de Essentuki'de sürgünden serbest bırakıldıktan sonra, annesinin isteği üzerine yaşadıklarını yazıyor, bu 12 defter onun suluboya çizimleriyle resimleniyor (703 çizim). ). ***Üçüncü not defteri: 1941–1942. Khokhrin'in mirası